Η «Αμελί» εντυπωσιάζει ακόμη με την οπτική, σκηνοθετική και σκηνογραφική ευρηματικότητά της και τον τρόπο που μεταφέρει στον καινούργιο αιώνα τον αναζωογονητικό αέρα της νουβέλ βαγκ. (Athinorama.gr)
Βλέπεται με αγάπη. (Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος, Lifo)
Ο κινηματογράφος έχει να κάνει με την όραση και υπάρχουν ελάχιστα τόσο εντυπωσιακά επιτεύγματα για τα μάτια όσο η Αμελί. (Ριζοσπάστης) http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7985288
Η επανέκδοση της ταινίας του Ζαν-Πιερ Ζενέ, pop φαινόμενο του 2001, θα φάνταζε περιττή. Και ποιος δεν την έχει δει; Κι όμως, σε εποχή οικονομικής κρίσης και κυνισμού, η ηρωίδα της (Οντρέ Τοτού) που ψάχνει μια θέση στον κόσμο, μαζί με τη μεγαλειώδη φαντασία του σκηνοθέτη, μπορούν να ζωντανέψουν πάλι όλα τα μαγικά που έχουμε μέσα στο κεφάλι μας. (Λήδα Γαλανού, Εφ.Συν)
Η Αμελί έχει χωρίσει: Με αφορμή την επανέκδοση της Αμελί. Aπό τον Oldboy
Αν όντως ισχύει ότι μερικές ταινίες σου αλλάζουν τη ζωή, για εμένα η “Αμελί” είναι σίγουρα μία από αυτές. (Τάσος Κλειδωνόπουλος, Thetoc.gr)
Η ταινία είναι εκθαμβωτική σε χρώματα και γεμάτη από ευφυέστατα σουρεαλιστικά ειδικά εφέ, όπως η σκηνή με την ψυχολογικά κατακερματισμένη ηρωίδα, μέσα σε μια κατάσταση δακρύων. Τα οπτικά εφέ λειτουργούν κι αλληγορικά, αρκεί να θυμηθούμε την Αμελί όταν θα λύσει το αίνιγμα του « μυστήριου προσώπου», με το πάζλ των κομματιασμένων φωτογραφιών. (Ιάκωβος Γωγάκης, Screeneye.net) http://screeneye.net/ameli/
Η Αμελί ξανά στις ελληνικές αίθουσες. Σε νέες κόπιες, με ψηφιακή επεξεργασία εικόνας και ήχου. Τί να μας πουν οι υπόλοιπες (νέες) ταινίες της εβδομάδας… ( Φοίβος Κρομμύδας, Popaganda.gr)
Το ολοζώντανο, πολύχρωμο και άκρατα παιχνιδιάρικο φιλμ που επανεκδίδεται σήμερα στις αίθουσες έρχεται να μας θυμίσει πως μερικές φορές η «προσγείωση» στην ενήλικη ζωή αξίζει το ρίσκο. (Άκης Καπράνος, Τα Νέα) http://www.tanea.gr/news/culture/article/5130291/mh-milas-allo-gia-agaph/
Η «Αμελί» εντυπωσιάζει ακόμη με την οπτική, σκηνοθετική και σκηνογραφική ευρηματικότητά της και τον τρόπο που μεταφέρει στον καινούργιο αιώνα τον αναζωογονητικό αέρα της νουβέλ βαγκ. (Athinorama.gr)
Tο σκηνοθετικό όργιο του Ζενέ που, πάνω από μια δεκαετία αργότερα, παραμένει το ίδιο απολαυστικό. (Γιάννης Σμοΐλης, Freecinema.gr)http://freecinema.gr/movies/le-fabuleux-destin-damelie-poulain/
Μπορεί η επανέκδοση της ταινίας να έρχεται ως έκπληξη, μια και ούτε ιδιαίτερα παλιά είναι, ούτε κουρασμένη από το χρόνο, ούτε σπάνια και το (ενήλικο, έστω) κοινό την έχει ήδη δει τουλάχιστον μία φορά. Είναι όμως, αν μη τι άλλο, μια ευκαιρία επανεκτίμησης, απελευθερωμένης από την «αντι-μόδα» που δημιούργησε η μεγάλη της επιτυχία. Σα μια ευκαιρία να συναντήσουμε στην οθόνη το μεγαλείο του Ζαν-Πιερ Ζενέ, τον άνθρωπο που έχει τη δυνατότητα να κάνει σινεμά ό,τι μαγικό έχει περάσει απ’ το κεφάλι μας. Στην ταινία οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται με τρόπο απλό: απ’ ό,τι τους αρέσει κι ό,τι δεν τους αρέσει. Σ’ αυτόν εδώ τον άνθρωπο αρέσει το καλοκαίρι και η «Αμελί». (Λήδα Γαλανού, Flix.gr) http://flix.gr/cinema/amelie-reissue-review.html
